Sport

Istnieją dwie główne odmiany gry: amatorsko-zawodowa, nadzorowana przez Międzynarodową Federację Koszykówki (FIBA), oraz w pełni profesjonalna, będąca podstawą amerykańsko-kanadyjskiej NBA. Do najważniejszych różnic pomiędzy obydwoma wariantami należą rozmiary boiska, długość czasu gry oraz odległość linii trzech punktów od kosza. Specyfika i cel gry są jednak takie same, co nie stwarza zawodnikom problemów z adaptacją do którejś z odmian. Od czasu znacznego wzrostu popularności NBA w Europie i na świecie (lata 90. XX wieku) FIBA przejęła od niej wiele przepisów mających na celu światowe ujednolicenie sportu. Własne przepisy posiadają także rozgrywki NCAA i WNBA.

W koszykówkę grają dwie drużyny, po pięciu zawodników każda. Celem każdej z drużyn jest zdobywanie punktów za celne rzuty do kosza przeciwnika i zapobieganie zdobywaniu punktów przez drużynę przeciwną. Nad właściwym przebiegiem gry czuwają sędziowie, sędziowie stolikowi i komisarz. Zwycięzcą meczu zostaje drużyna, która na koniec czasu gry uzyska większą liczbę punktów.
Kosze umieszczone są na wysokości 3,05 metra. Punkty otrzymuje się za umieszczenie piłki w koszu:

·         1 punkt za udany rzut osobisty z linii rzutów wolnych

·         2 punkty za rzut z akcji wykonany z odległości mniejszej niż linia rzutów za trzy punkty

·         3 punkty za rzut zza linii rzutów za trzy punkty (6,75 m) [w NBA 7,24 m]

Boisko do gry to płaska, twarda powierzchnia wolna od przeszkód, o wymiarach 28 m długości i 15 m szerokości, mierzonych od wewnętrznych krawędzi linii ograniczających boisko.

Pozycje koszykarskie

Rozgrywajacy – od tego zawodnika wymagane jest wiele asyst, przechwytów i brak strat. Jest to najczęściej najniższy zawodnik w zespole.                                                                                                                                                                          

Rzucajacy obrońca rozgrywajacy– od tego zawodnika wymagana jest umiejętność zdobywania wielu punktów, głównie rzutami z dystansu.                                                                                                                                                                        

Niski skrzydłowy – od zawodników na tej pozycji wymagane jest zarówno wspieranie niższych i wyższych graczy oraz duża wszechstronność.                                                                                                                                                          

Silny skrzydłowy – od graczy na tej pozycji wymaga się skutecznej gry w obronie (m.in. zbiórki, bloki) i ataku(główniepunkty spod kosza).                                                                                                                                                                    

Środkowy – jego głównym zadaniem jest zdobywanie punktów spod kosza, zbieranie piłek z tablicy i blokowanie rzutów rywali. Środkowymi zostają najczęściej najwyżsi gracze w drużynie.